Atatürk 1886yılında daha 5/6 yaşında iken babasını kaybetmiş; hayatının ondan sonrakibölümünü “yetim” olarak sürdürmüştür.Bu nedenle çocukları çok seviyor, özellikle kimsesiz çocuklara sahip çıkıyor,onların eğitimine büyük önem veriyordu. Bunda annesinden gördüğü bir davranışıdevam ettirme isteğinin de etkili olduğu görülmektedir. Çünkü Zübeyde Hanımbazı çocukları evlatlık olarak alıp büyütmüş, okutmuş yanında çalışanhanımların çocuklarına sahip çıkmıştır. Zübeyde Hanım, Darüşşafaka’ya yaptığıyardımın senedinde (1921) vefat edenakrabalarını sayarken “kerime-i maneviyeleri (manevi kızları) Rabia Hanım’ı;ilk vasiyetinde (1922) “manevi evladım yerindeki Ayşe” ve “büyütmem Afife ileoğlu Hakkı” isimlerini zikretmektedir.